Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.
(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014
ΜΕΣ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
Όταν η ψυχή από μέσα της φωνάζει, τότε αυτή η μουσική μόνο την συνοδεύει. Ακούγεται
όμως πάντα μες στην απόλυτη σιγή, σαν προσευχή, σαν τάμα. Μόνο το μέσα να
βιώνει την αλήθεια. Μαρία Χρονιάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου