Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΑΖΙ ΣΕ ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ





Το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας, συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε πέρυσι να γνωρίσουμε τους συγγραφείς του κάθε Δήμου της Κρήτης και το έργο τους, οργανώνει ημερίδα στα Ανώγεια την Κυριακή 2 Ιουνίου 2013.

Η φιλόλογος Ελένη Σμπώκου, θα αναλύσει το συγγραφικό έργο μου, "Εκεί που αλλάζω ζωές" εκδ. Απόπειρα 2010 και "Επειδή Μαζί" εκδ. Απόπειρα 2012


Πρόγραμμα ημερίδας

10.15 Καλωσόρισμα από το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας

Καλωσόρισμα – χαιρετισμός από τον δήμαρχο Ανωγείων κ. Σωκράτη Κεφαλογιάννη

Χαιρετισμοί φορέων και αρχών

Α συνεδρία. Προεδρεύει ο Ορέστης Μανούσος

10.30  Βασίλης Χαρωνίτης, Το συγγραφικό έργο του Γιώργη Σμπώκου, του Γιώργη Βιτώρου και του Στέργιου Μανουρά

11.50  Κωνσταντίνα Αρετάκη, Το συγγραφικό έργο του Λουδοβίκου των Ανωγείων , του Βασίλη Καλλέργη – Γαρτζόλη και του Κώστα Μανουρά

11.10 Μανώλης Γ. Ανδρουλιδάκης, Το συγγραφικό έργο του Νίκου Σκουλά, του Γιάννη Φασουλά, του Αντώνη Καράτζη και του Μιχάλη Σταυρακάκη – Νιδιώτη

11.30 Λιάνα Καλοκύρη, Το συγγραφικό έργο του Γιώργη Σκουλά και του Βασίλη Βουϊδάσκη

11.50 Μαρία Φραγκιαδάκη, Το συγγραφικό έργο της Μαρίας Ξυλούρη, της Αλεξάνδρας Σταυρακάκη, του Λευτέρη Καλομοίρη και της Μαριλένας Σκουλά - Περιφεράκη

12.10 Αρετή Σπαχή, Το συγγραφικό έργο του Μήτσου Σταυρακάκη, του Γιώργη Καράτζη και του Γιάννη Χαιρέτη

12.30 Ελένη Σμπώκου, Το συγγραφικό έργο της Μαρίας Χρονιάρη

12.40 – 13.10 Παρεμβάσεις - Συζήτηση



Β συνεδρία. Προεδρεύει ο Λευτέρης Χαρωνίτης

18.00 Βούλα Επιτροπάκη, Το συγγραφικό έργο του Οδυσσέα Σπαχή, της Ελένης Κουτεντάκη, του Γιώργη Σταυρακάκη – Μιχαλόμπα, του Μαν. Σταυρακάκη, του Βασίλη Καλομοίρη και της Μαρίας Μανουρά

18.30 Κώστας Μουτζούρης. Το συγγραφικό έργο του Βασίλη Χαρωνίτη, της Αναστασίας Ντούνη – Φασουλά, της Όλγας Δραμουντάνη , του Δημήτρη Σαλούστρου ( Ζαΐμη ),του Γιώργη Κουτάντου, του Αριστείδη Χαιρέτη – Γυαλάφτη, του Μανόλη Καλομοίρη - Λιόντα και του Λευτέρη Κουβίδη

19.00 Νίκος Παπαδογιαννάκης, Το συγγραφικό έργο του Γιώργη Μπέρκη – Κατσούγκρη, του Πέτρου Καλομοίρη, του Βασίλη  Σμπώκου, του Νίκου Δραμουντάνη, του Αγησίλαου Κουτάντου, του Νίκου Βιτώρου  και της Μαργαρίτας Κοντογιάννη – Μυλωνάκη

19.30 Γιώργης Καράτζης, Ο χαρακτήρας και η φυσιογνωμία της Ανωγειανής μαντινάδας ( με αναφορά σε μαντινάδες Ανωγειανών στιχουργών ).

19.45 Ζαχαρένια Κεφαλογιάννη, Το συγγραφικό έργο του Ορέστη Μανούσου

19.55 Αυτοπαρουσίαση συγγραφέων με ειδικά βιβλία μαθηματικών ( Μανόλης Φασουλάς, Ιδομενέας Κονιός ) και άλλων, οι οποίοι ενδεχομένως δεν έχουν συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα της ημερίδας

20.10 – 20.40 Παρεμβάσεις – Συζήτηση

20.40 – 21.00 Συνόψιση συμπερασμάτων – Λήξη των εργασιών της ημερίδας


 Δείτε εδώ


Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΖΩΕΣ 18



Πέρασαν οι μέρες γρατζουνώντας το κακάδι της φυγής. Ρόζιασε το βλέμμα ψάχνοντας τη μορφή σου στις μορφές.

Η συμπόρευση με την απώλεια έχει ανάγκη το όλον.

Μαρία Χρονιάρη

(Από την ποιητική μου συλλογή "Εκεί που αλλάζω ζωές", εκδ. Απόπειρα 2010)

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

ΝΕΡΩΜΕΝΟ ΚΡΑΣΙ



Ό,τι κι αν είχε το 'χασε: γυναίκα, βιός, παιδιά του,
τίποτε δεν τ' απόμεινε στερνή παρηγοριά.
Πέταξ' η έννοια από το νου κι η ελπίδα απ' την καρδιά του
κι η υπομονή εμαρμάρωσε στα στήθη του βαριά.

Όπως τα λείψανα περνούν, περνάει αργά ο καιρός του
και ζει, δίχως ο δύστυχος να ξέρει το γιατί.
Μες στην ταβέρνα ολημερίς με το ποτήρι εμπρός του
του κάκου εκεί κι ανώφελα τη λησμονιά ζητεί.

«Καταραμένε κάπελα και κλέφτη ταβερνιάρη,
τι το νερώνεις το κρασί, και πίνω απ' το ξανθό,
και πίνω κι απ' το κόκκινο κι από το γιοματάρι
κι απ' το σώσμα το τραχύ, πίνω και δε μεθώ;

Δεν ήρθα για ξεφάντωμα μήτε για πανηγύρι,
ήρθα να βρω τη λησμονιά στο θάνατο κοντά...»
Κι ο κάπελας, γεμίζοντας και πάλι το ποτήρι,
με θλιβερό περίγελο στα λόγια του απαντά:

«Τι φταίω εγώ αν τα δάκρυα, που απελπισμένος χύνεις,
πέφτουν μες στο ποτήρι σου, σταλαγματιές θολές,
και το νερώνουν το κρασί κι αδύνατο το πίνεις;
Τι φταίω εγώ κι αν δεν μεθάς, τι φταίω εγώ κι αν κλαίς;»

 Ιωάννης Πολέμης




Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

ΕΠΕΙΔΗ ΜΑΖΙ στο Polis Art Cafe




Η Απόπειρα  και η Μαρία Χρονιάρη σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου  «Επειδή Μαζί», την Τετάρτη 22 Μαΐου στις 8 το βράδυ,  στο Polis Art Café, στο αίθριο της Στοάς του Βιβλίου, Πεσματζόγλου 5.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο ποιητής Βασίλης Πολύζος και ο συγγραφέας Δημήτρης Παπαχρήστος. 

Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει ο ηθοποιός Νίκος Βερκλέκης.


Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

ΒΟΥΤΙΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ


"Μιλώντας για μοναξιά γίνεται όλο και πιο σαφές ότι δεν πρόκειται για κάτι που μπορούμε να επιλέξουμε ή να απορρίψουμε. Είμαστε μόνοι. Μπορούμε να ξεγελούμε τον εαυτό μας ως προς αυτό, να κάνουμε σαν να μην είναι έτσι. Αλλά αυτό είναι όλο.

Είναι προτιμότερο ωστόσο να κατανοήσουμε ότι είμαστε μόνοι και να ξεκινούμε από κει. Ίσως βέβαια και να πάθουμε ίλιγγο, γιατί έτσι χάνονται όλα τα σημεία πάνω στα οποία ήταν συνηθισμένο να ακουμπά το βλέμμα μας, παύουν να υπάρχουν τα κοντινά πράγματα κι όλα τα μακρινά πράγματα βρίσκονται απείρως μακριά.

Αίσθημα παρόμοιο μ' εκείνο που θα δοκίμαζε κάποιος ο οποίος, χωρίς να έχει προηγουμένως προετοιμαστεί ή να έχει περάσει από ένα μεταβατικό στάδιο, θα βρισκόταν ξαφνικά από το δωμάτιό του στην κορυφή ενός υψηλού βουνού. Η τρομακτική ανασφάλεια, η εγκατάλειψη στο άγνωστο θα τον εκμηδένιζε σχεδόν. Θα φανταζόταν πως έπεφτε ή πως εκτοξευόταν στο διάστημα ή πως θα γινόταν χίλια κομμάτια.

Το μυαλό του θα έπρεπε να εφεύρει ένα τεράστιο ψέμα για να μπορέσει να ξαναβρεί ή να ξεκαθαρίσει τα αισθήματά του. Έτσι και για κείνον που γίνεται μοναχικός, αλλάζουν όλες οι αποστάσεις και όλα τα μεγέθη. Πολλές απ' αυτές τις αλλαγές εμφανίζονται ξαφνικά και, όμοια με τον άνθρωπο που απ' τη μια στιγμή στην άλλη βρίσκεται στην κορυφή του βουνού, γεννιούνται μέσα του πρωτόγνωρες φαντασιώσεις και παράξενες αισθήσεις που μοιάζει να αναπτύσσονται πέρα από τα μέτρα που μπορεί να αντέξει."

Ρίλκε

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

CANTUS MAERORIS



Μια μέρα
Σχεδόν απείθαρχα
Ξημέρωσε ένα μετά
Σαν κάποιος που ξυπνάει 
Από κώμα

Σαν αύριο 
Που μετέχει στο χθες
Όλα είχαν αλλάξει
Άνθρωποι, ονόματα, γεγονότα

Ο καιρός περνούσε
Σαν στοίχημα 
Που έπρεπε να κερδηθεί

Οι σκιές στο δωμάτιο 
Σώπασαν
Τα γιατί 
Είχαν γεννήσει απαντήσεις

Και σιγά - σιγά
Σαν φωτιά που ζητά μία σπίθα
Βούτηξα τα πόδια μου
Στη ζωή
Και προχώρησα


Μαρία Χρονιάρη

(από το βιβλίο μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)

Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

ΠΕΣΑΧ




Μετά την δίνη. Ένα φως. Προβολέας ψυχής να οδηγεί τα γεγονότα. Λευκά σεντόνια κι ένα αγόρι σε στάση εμβρύου. Όταν γίνει άντρας θα τον ερωτευτώ. Ανάμεσα απ΄ τις γρίλιες κολυμπάνε τα πρόσωπα. Ονόματα που βαδίζουν στον αφρό. Με ποιό καράβι θα φύγουν;

Ξεκίνησε από εκεί που δεν είχε σταματήσει. Με μια αλήθεια που δεν γνώριζε αν υπήρξε. Με τη βεβαιότητα του μετά. Αργοπορημένη. Έτοιμη όμως να δεχτεί. Στη ζωή ποτέ δεν επιλέγεις. Επιλέγεσαι. Τα γεγονότα είναι που σε βρίσκουν. Εσύ μόνο γνέφεις. Το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι. Για να γίνει η ευχή στιγμή. Για να σημαίνουν οι ημερομηνίες.

Στρώνω το κορμί μου στο δάπεδο. Ποτέ πριν το μάρμαρο δεν ήταν τόσο ζεστό. Στο δωμάτιο οι τοίχοι έχουν τη γεύση της καραμέλας. Το κρεβάτι αιωρείται. Αν απλώσω το χέρι θα σκίσω το ταβάνι. Θα τον πάρω να πάμε εκεί που Θεός. Που μια σπίθα αρκεί.

Δώδεκα μήνες και τρεις ευκαιρίες. Ζωές που άλλαξαν γιατί. Έχτισαν μέσα τους νησιά. Σκουλαρίκια  Κυκλάδες. Μαζί θα αποπερατώσουμε τον ναό. Για να βρει η Αριάδνη ένα σπίτι. Θα χωρέσουμε όλη την άμμο στα μάτια μας. Κι ένα λιβάδι παπαρούνες θα στρώνει την αρχή μας. Εκεί. Το Πεσάχ.




Μαρία Χρονιάρη


Από το βιβλίο μου "Επειδή Μαζί", εκδ. Απόπειρα 2012