Μέσα στη θλίψη ενός
Κρυμμένου δωμάτιου
Έχω κρεμάσει όλες
Τις ονειροπαγίδες μου
Κανείς όμως ζωντανός
Δεν μένει εδώ
Στις στιγμές που περνάνε
Ριζώνουν
Μονάχα φαντάσματα
Περίμενα πως κάποτε
Θα φανείς
Όμως κάθε παραλληλισμός
Με την φαντασία
Βγαίνει πάντα
Χαμένος
Απ’ την πραγματικότητα
Μαρία Χρονιάρη
(από την νέα ποιητική συλλογή μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ", που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου