"Ζήσατε πολλές και μεγάλες πίκρες που τώρα έχουν περάσει. Λέτε ότι αυτό το πέρασμά τους ήταν οδυνηρό και ενοχλητικό για σας. Ωστόσο, αναρωτηθείτε σας παρακαλώ, αν αυτές οι μεγάλες πίκρες πέρασαν μέσα από σας, αν μεταμόρφωσαν κάποια πράγματα στο βάθος του είναι σας, αν κάποιο σημείο του εαυτού σας άλλαξε όσο ήσαστε λυπημένος.
Επικίνδυνες και κακές είναι μόνο οι λύπες που περιφέρουμε δημοσίως για να τις καταπνίξουμε με θόρυβο σαν αρρώστιες που αντιμετωπίζουμε επιπόλαια και επιφανειακά.Υποχωρούν για λίγο και μετά από μια ανάπαυλα εκδηλώνονται σε πολύ χειρότερη μορφή, μαζεύονται μέσα μας και είναι ζωή, ζωή που δεν ζήσαμε, που αρνηθήκαμε, που χάσαμε, ζωή που μπορεί να μας πεθάνει."
Ρίλκε, από το βιβλίο "Γράμματα σε έναν νέο ποιητή" 1929
Λενε πως οι μεγαλες "πικρες"
ΑπάντησηΔιαγραφήτους δυαντους τους κανουν δυνατοτερους
και τους αδυναμους πιο αδυναμους.
Εκ πειρας ,λοιπον,συμφωνω!
:)
Καλησπερα...
"Όσο πιο σιωπηλοί, πιο καρτερικοί, πιο συγκεντρωμένοι είμαστε τις ώρες της θλίψης μας, τόσο εισχωρεί πιο βαθιά και πιο άσφαλτα το Καινούργιο, το Άγνωστο, εντός μας, τόσο το καταχτούμε πιο πλέρια, τόσο περισσότερο γίνεται, αυτό, Μοίρα μας."
ΑπάντησηΔιαγραφήΡίλκε, απόσπασμα από το ίδιο με την ανάρτηση βιβλίο.
Καλησπέρα