Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΖΩΕΣ 17



Θέλω να συναντήσω τις προσευχές σου. Για να εκδικηθώ το χθες. Για να πάψεις να είσαι ένα κρεμασμένο τοτέμ στο σαλόνι μου.

Ο μόνος δρόμος για τη σωτηρία είναι αυτός που δεν θα χρειαστεί να διαβούμε ποτέ.


Μαρία Χρονιάρη

(Από την ποιητική συλλογή "Εκεί που αλλάζω ζωές", εκδ. Απόπειρα 2010)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου