Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ




«Τώρα, άσε την μέρα να γλιστρήσει απαλά, έτσι που το βαθύ σκοτάδι να σε προσέχει.
 Ένα βελούδινο μπλε, και μια σιωπηρή αλήθεια αγκαλιάζουν την καρδιά και την ψυχή σου..

Ποτέ μην κλάψεις, ποτέ μην αναστενάξεις, δεν χρειάζεται να αναρωτιέσαι το γιατί.
Πάντα να είσαι, πάντα να βλέπεις, έλα κι ονειρέψου τη νύχτα μαζί μου.

Μη φοβάσαι όταν η νύχτα πλησιάζει και πλημμυρίζεις με όνειρα κι επιθυμίες.
Όπως ένα άγρυπνο παιδί, τόσο ζεστά και τόσο βαθιά, θα με βρεις εκεί να σε περιμένω.

Θα πετάξουμε, θα αξιωθούμε τον ουρανό, δεν θα χρειαστεί ποτέ να ρωτήσουμε το γιατί.
Πάντα θα είμαστε, πάντα θα βλέπουμε, έλα κι ονειρέψου τη νύχτα μαζί μου..

Μπορεί τώρα το σκοτάδι να 'χει αρχίσει να απλώνεται, μα θα ανοίξει τον δρόμο για τον ερχομό της μέρας.»

(το παρόν κείμενο αποτελεί μετάφραση δική μου στο τραγούδι του συγκροτήματος Secret Garden - "Nocturne", που σαν βίντεο συνοδεύει την ανάρτηση)






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου