Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ ΑΝΑΧΩΡΗΤΗΣ


  
"ΧΡΕΟΣ" 


Δὲν θὰ ἤθελα νὰ κλείσω τὰ μάτια δίχως νὰ ἰδῶ.
Δὲν θὰ ἰδῶ χωρὶς νὰ μιλήσω.
Καὶ δὲν θὰ μιλήσω χωρὶς
νὰ τραβήξω τὸ λόγο ἀπὸ μέσα βαθιά μου, ὅπως ἕνα
μπηγμένο μαχαίρι.
                           


 " ΥΠΝΟΣ"

Πάνω στὸ λόφο σοῦ ᾿στρωσα πευκοβελόνες
[…]
Κι εἶπα στὸ χρόνο νὰ μὴ σὲ ξυπνήσει.
Ἤ, πιὸ καλά, νὰ σὲ ξυπνήσει ὅσο μποροῦσε ἀργότερα,
γιατὶ πολλὲς φορὲς τὰ πράγματα γίνονται μιὰ φορὰ
κι ἃς εἶναι οἱ μέρες ὅλες ἵδιες καὶ ὁ ἤλιος αἰώνιος.
                     

Νικηφόρος Βρεττάκος

Ακούστε εδώ τον Νικηφόρο Βρεττάκο να κάνει ανάγνωση του ποιήματος "Πικραμένος Αναχωρητής"

http://vrettakos.ekebi.gr/akoustiko.asp                                             

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου