Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

ΕΡΩΤΑΣ





Κι όταν πεθάνουμε να μας θάψετε κοντά κοντά, για να μην τρέχουμε μέσα στη νύχτα να συναντηθούμε.



Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση, Τόμος τρίτος (1979-1987)

4 σχόλια:

  1. Μια αγάπη σαν κι αυτή
    δεν μπορεί να πεθάνει,
    μια αγάπη σαν κι αυτή
    και τ’ αστέρια τα φτάνει.
    Σαν τραγούδι ερωτικό
    τα πουλιά θα τη λένε,
    χίλια χρόνια μετά,
    στα βουνά θα πετά,
    χίλια χρόνια μετά
    θα τη λεν σαν παραμύθι στα παιδιά.

    Την καλημερα μου και τις ευχες μου για ενα ομορφο μηνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aυτο ειναι το Παθος της αληθινης ΑΓΑΠΗΣ.Χαλκεύεται
    μεσα στο καμίνι του παραφορου Ερωτα και γινεται
    χαμογελο αληθινης ζωης.

    Καλο Μηνα Μαρια μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πάθος της αληθινής αγάπης, είναι σίγουρα μεγάλη συζήτηση. Σε ό,τι με αφορά, θέλω να μην τρέχω μέσα στη νύχτα..

      Καλό μήνα AERIKO..

      Διαγραφή