Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΣΚΙΑΧΤΡΟΥ

Στη ζωή, δεν φτάνει μόνο ν' αγαπάς. Έχεις ανάγκη και να αγαπιέσαι. Να αγαπιέσαι γι' αυτό που πραγματικά είσαι, κι όχι για εκείνο που σου υπέδειξαν να γίνεις. Για εκείνο που σε έφτιαξαν, ώστε ποτέ, να μην γίνεις αυτό που πραγματικά είσαι. Το προσπαθείς και θα το προσπαθείς πάντα, ακόμη κι αν αυτό σου κοστίσει την ίδια την ζωή σου.. Αλλά τελικά, κρίνονται όλα από το αποτέλεσμα;


Μαρία Χρονιάρη

2 σχόλια:

  1. Τελειο το βιντεο.

    Αναρωτιεμαι, θα υπαρξει ποτε καποια μερα που θ'αρχισουμε να βλεπουμε τα πραγματα περα απο την επιφανεια ψαχνοντας λιγο πιο βαθια για την ουσια?

    Καλο σου ξεμερωμα, καλη βδομαδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ας αναρωτηθούμε πόσα σκιάκτρα έχουμε "κάψει" στις ζωές μας γιατί ζήτησαν να αγαπηθούν και να αγαπήσουν με ανιδιοτελείς όρους και χωρίς όρια. Από τότε που βάλαμε τα όρια στα συναισθήματά μας, χάσαμε το νόημα της αγάπης!

    Καλησπέρα Μαρία! Χαίρομαι γι αυτό το βίντεο που το είχα δει παλιά και μου το θύμησες ξανά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή