Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

ΟΙ ΔΥΟ ΛΥΚΟΙ

Αυτό που έχουμε μέσα μας, είναι εκείνο που έχουμε επιλέξει να είμαστε. Να γίνουμε. Ένα κομμάτι μου, είναι λύκος. Αγαπάω τους λύκους για πολλούς λόγους. Κι ευτυχώς τον δικό μου, τον μεγάλωσα σωστά. Όσο για σας, καλή τύχη με τους δικούς σας.. 


Μαρία Χρονιάρη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου