Είναι μερικές φορές που άλλοι μιλούν για μας, γι' αυτό που νιώθουμε, που είμαστε που αγαπάμε. Έχω ξαναπεί από αυτό το μπλόγκ, πως η μουσική μιλάει την καλύτερη γλώσσα. Το αποψινό τραγούδι, έχει άμεση σχέση με την προηγούμενη ανάρτηση, που αναφέρεται στην ιστορία των δύο λύκων. Ο δικός μου λύκος, περπατάει κάθε στιγμή στην Σαχάρα. Είμαι περήφανη γι' αυτόν. Τα καταφέρνει πάντα. Εκεί που αλλάζω ζωές.
Μαρία Χρονιάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου