Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΟΥ



Να χαϊδέψω το χαμόγελό σου ήθελα
Να αντιγράψω εκείνη τη μικρή ρυτίδα μέσα μου
Να κάνω τραμπάλα στο μικρό σου γέλιο πάνω
Να χρωματίσω τον αέρα γύρω σου
Να σκαρφαλώσω στο μικρό σου έλα, ήθελα

Και τα ζωγράφισα όλα αυτά στην άμμο του χειμώνα
Και κύμα δε βρέθηκε να φέρει τις ζωγραφιές κοντά σου
Κι έκανα τον αέρα σύννεφο
Και σε έβρεξε

Μην αλλάξεις ρούχα σε παρακαλώ.


Γιώργος Βλαχάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου