Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΔΥΟ



Εμείς οι δυο χέρι με χέρι
Νιώθουμε σαν στο σπίτι μας 

Παντού

Κάτω από το δέντρο το τρυφερό, κάτω από τον βαρύ ουρανό
Κάτω από όλες τις στέγες δίπλα στη φωτιά
Στον άδειο δρόμο, στ' άπλετο φως

Στα άψυχα μάτια του πλήθους
Δίπλα σε σοφούς και σε τρελούς
Ανάμεσα στα παιδιά και στους μεγάλους

Ο Έρωτας δεν έχει τίποτα το μυστηριώδες
Είμαστε το ολοφάνερο το ίδιο

Ε μ ά ς οι ερωτευμένοι νογούν για σπιτικό τους





Paul Éluard

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου