Οι
επιθυμίες είναι καταστροφικές. Θα έπρεπε να απαγορεύονται δια νόμου. Η ύπαρξη
επιθυμίας σου δίνει και την ελπίδα της επαλήθευσής της. Η ανάγκη γεννά και τρέφει
την επιθυμία ή η επιθυμία τίκτει μέσα της την ανάγκη;
Η ανάγκη
εκπλήρωσης της επιθυμίας, αν μείνει για πολύ καιρό ατάϊστη στρέφει την επιθυμία
εναντίον σου. Ό, τι επιθύμησες φτάνεις να το μισείς, να το απορρίπτεις.
Η
επιθυμία της ανάγκης κυρίως όταν η ανάγκη και η επιθυμία αποκτούν μορφή και
υπόσταση σε ένα πρόσωπο, είναι αυτό το συστατικό που τρέφει την ελπίδα. Εγώ έχω
την ανάγκη να επιθυμώ ένα πρόσωπο ή μία κατάσταση για να θρέψω το ελλειματικό
μου; Εγώ έχω την επιθυμία για ανάγκη, πάλι για να καλύψω κάτι που μου λείπει;
Όλα αυτά
τα αναπάντητα ερωτήματα που μπορούν να γεννήσουν ακόμη περισσότερα τα κρατά
ζωντανά κι ίσως αναπάντητα, η ελπίδα. Αυτή η μόνη λέξη που ακόμη κι αν
διαψευστεί, έχει την δύναμη να αναπαράγει τον εαυτό της, σαν κύτταρο του DNA.
Μήπως
τελικά καταστροφικότερη όλων είναι η ελπίδα που σε πεθαίνει γλυκά και λίγο -
λίγο; Αναρωτιέμαι...
Μαρία - Μαρίλια
Χρονιάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου