Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΝΟΜΙΚΗ



Οι επιθυμίες είναι καταστροφικές. Θα έπρεπε να απαγορεύονται δια νόμου. Η ύπαρξη επιθυμίας σου δίνει και την ελπίδα της επαλήθευσής της. Η ανάγκη γεννά και τρέφει την επιθυμία ή η επιθυμία τίκτει μέσα της την ανάγκη;

Η ανάγκη εκπλήρωσης της επιθυμίας, αν μείνει για πολύ καιρό ατάϊστη στρέφει την επιθυμία εναντίον σου. Ό, τι επιθύμησες φτάνεις να το μισείς, να το απορρίπτεις.
Η επιθυμία της ανάγκης κυρίως όταν η ανάγκη και η επιθυμία αποκτούν μορφή και υπόσταση σε ένα πρόσωπο, είναι αυτό το συστατικό που τρέφει την ελπίδα. Εγώ έχω την ανάγκη να επιθυμώ ένα πρόσωπο ή μία κατάσταση για να θρέψω το ελλειματικό μου; Εγώ έχω την επιθυμία για ανάγκη, πάλι για να καλύψω κάτι που μου λείπει;

Όλα αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα που μπορούν να γεννήσουν ακόμη περισσότερα τα κρατά ζωντανά κι ίσως αναπάντητα, η ελπίδα. Αυτή η μόνη λέξη που ακόμη κι αν διαψευστεί, έχει την δύναμη να αναπαράγει τον εαυτό της, σαν κύτταρο του DNA.

Μήπως τελικά καταστροφικότερη όλων είναι η ελπίδα που σε πεθαίνει γλυκά και λίγο - λίγο; Αναρωτιέμαι...



Μαρία - Μαρίλια Χρονιάρη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου