ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, που όταν έρχονται στην ζωή σου, την ευλογούν ερήμην τους με έναν παράξενο τρόπο. Την Αντιγόνη την γνώρισα το 2010, όταν με την ομάδα IlluminArti συνεργαστήκαμε για το ανέβασμα της παράστασης "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου", από το ομώνυμο βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου. Ήταν η κύρια χορογράφος της παράστασης.

Από τότε έχουμε μοιραστεί πολλά, έχουμε ζήσει πολλά κι έχουμε μάθει από αυτή την φιλία. Μια φιλία δέντρο, από αυτές που σε κάνουν να μην φοβάσαι. Αν ο Σοφοκλής είχε γνωρίσει την Αντιγόνη, είναι σίγουρο πως την τραγωδία θα την εμπνεόταν από εκείνη. Το πάθος της, το πείσμα της, την εσωτερική της δικαιοσύνη, τη δύναμη που έχει να σηκώνεται όταν πέφτει.

Μέσα σε τέσσερα χρόνια - έχω δει την μικρή μου τότε Αντιγόνη - να μεγαλώνει, να ανεβάζει παραστάσεις και να συνθέτει χορογραφίες απίστευτης έμπνευσης. Να ξεχωρίζει, μια Πίνα Μπάους δική μας. Και πάντα με κάνει όλο και πιο υπερήφανη. 

Αγαπημένο μου δέντρο συνέχισε όπως είσαι. Κι εγώ θα είμαι εκεί. 

Μαρία Χρoνιάρη

Αυτό είναι το τραγούδι της