Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.
(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")
Μαρια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ την ευχαριστηθηκα αυτη την αναρτηση σου. 5 λεπτων ταξιδι εκανα μεσα σε αυτον τον μυθο.
Ευχαριστω! Καλο σου ξημερωμα!
Να είσαι καλά.
Διαγραφή