Δεν ήσουν φως.
Δεν ήσουν ήχος.
Ήσουν.
Είσαι.
Θα είσαι.
Στο αίμα μου.
Στη στροφή.
Στη σιωπή που δεν
έκανε ερώτηση.
Μεγάλωσα.
Χωρίς πυξίδα.
Με ρίζα.
Δεν είπες τίποτα.
Κι όμως,
γύρναγες.
Κάθε φορά
που κάτι με
λύγιζε.
Γύρναγες
από θάλασσες
μακρινές.
Κι εγώ,
που δεν ήξερα,
έγινα…
ό,τι φοβήθηκες.
ό,τι φύλαξες.
ό,τι δεν κράτησες
για σένα,
μπαμπά μου.
Βίκυ Σγουρέλλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου