Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017

ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΕΚΑΤΗΣ


Εκείνος που μπορεί να περπατήσει στα σκοτάδια, ξέρει και πως να κερδίσει το φως. Το δικό του, εσωτερικό φως. Και να φτιάξει ζωή. Οι νυχτερινές περιπλανήσεις, συμβαίνουν πάντα στην πίσω πλευρά του φεγγαριού, εκεί που η Εκάτη γνωρίζει κι αντέχει. 

Την τελευταία Τετάρτη του 2017, βγήκαμε απ' την συνηθισμένη τροχιά, κάναμε εκπομπή και καλέσαμε για να αποχαιρετίσουμε τον χρόνο που φεύγει, έναν νυχτερινό περιπλανητή: τον George A. Pappas. Δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος, σε μια νύχτα που όλα ήταν ανάποδα. Και όλα, ήταν σωστά.


Καλή ακρόαση!



Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2017

ΙΧΝΟΣ ΡΩΓΜΗΣ

Φωτογραφία Εξωφύλλου: Χάρης Τσιλόπουλος

Κι όταν σε ρωτήσουν
να μην τους πεις ποτέ
πως μ’ αγάπησες

Νοίκιασε μόνο ένα παράλληλο ψέμα
κι άφησέ το να στέκει έρμαιο
απέναντί μου

Ούτως η άλλως
την αλήθεια σ’ αυτή τη σφαγή


μόνο εγώ τη γνωρίζω

Μ. Χρονιάρη, από τη νέα μου ποιητική συλλογή "Αγέννητη γη" Εκδ. Σοκόλη, 2017

Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017

ΑΓΕΝΝΗΤΗ ΓΗ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ



Την Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017, στην εκπομπή των Θέκλα Τσελεπή και Δημήτρη Πουλικάκου, "Καθόμαστε στο Κόκκινο" στον ραδιοφωνικό σταθμό "Στο Κόκκινο 105,5 fm, μιλήσαμε για τη νέα μου ποιητική συλλογή "Αγέννητη γη", Εκδ. Σοκόλη, διαβάσαμε ποιήματα από το βιβλίο, ακούσαμε υπέροχη και καλή μουσική, παρέα με την φωτογράφο Τατιάνα Μπογκντάνοβα. 


Η ψυχή, άνθισε φως. Εκείνο το μοναδικό και ένα. Που ολοκληρώνει και ζει.

Καλή ακρόαση!!










Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗΣ «ΑΓΕΝΝΗΤΗ ΓΗ»























Φωτογραφία Εξωφύλλου: Χάρης Τσιλόπουλος





Με αφορμή την έκδοση της νέας ποιητικής συλλογής «Αγέννητη γη», Εκδ. Σοκόλη, η ποιήτρια Μαρία Χρονιάρη και η φωτογράφος Τατιάνα Μπογκντάνοβα, σας καλούν στα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας και ποίησης, με τίτλο «ΑΓΓΕΝΗΤΗ ΓΗ», το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017, στις 7.00 μ.μ. στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα.

Η φωτογράφος Τατιάνα Μπογκτάνοβα, εμπνευσμένη από τα ποιήματα της Μαρίας Χρονιάρη, από την νέα ποιητική συλλογή της, οπτικοποίησε μέσα από τον φακό της κάμεράς της, τα συναισθήματα που της γεννήθηκαν κατά την ανάγνωσή του. Στην έκθεση που θα διαρκέσει μέχρι την 10η Ιανουαρίου 2018, μαζί με τις φωτογραφίες θα παρουσιαστούν και τα ποιήματα του βιβλίου, που έγιναν η αφορμή γι’ αυτές τις λήψεις.

Μια ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα σύμπραξη δύο τεχνών – φωτογραφίας και ποίησης – με στόχο την κατανόηση από το κοινό, πως η τέχνη είναι ένας κοινός τόπος αλληλεπίδρασης και δημιουργίας, καταργώντας τα σύνορα.

 Το βράδυ των εγκαινιών, θα διαβαστούν ποιήματα από το βιβλίο από την Μαρία Στεφανιδάκη με τη συνοδεία φυσαρμόνικας, από τον μουσικό Μανώλη Μπαρδάνη.

Το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου, ο Άγγελος Μυτακίδης, στις 23.00 θα ανέβει στην σκηνή του Τεχνοχώρου Φάμπρικα και για πρώτη φορά θα μας παρουσιάσει σε ακουστικό Live set, τραγούδια από το επικείμενο πρώτο προσωπικό του EP, καθώς και διασκευές ροκ κομματιών.


Είσοδος Ελεύθερη


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:  Τεχνοχώρος Φάμπρικα, Μ. Αλεξάνδρου 125 κ Ευρυμέδοντος, Κεραμεικός  τηλ: 210 -341 1651  

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017  - Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018


Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017

ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΣ


Είναι τέτοια η απελπισία στο να κρύβεις τις λέξεις που θες να πεις
Που δεν είναι καλύτερο να αποτυγχάνεται η προσπάθεια
Απ’ το να μη γίνεται καθόλου;
Οι ώρες μετά τη φυγή σου πέφτουν πάνω μου βαριές
σύντομα θ’ αρχίσουν σιγά-σιγά να σέρνονται
πάνω σ’ ένα κρεβάτι απ’ τη δική σου έλλειψη
όπου οι μάχες αρπάζονται τυφλά
αναζωπυρώνοντας αναμνήσεις από αγάπες παλιές
αντικρίζοντας ματιές εκεί όπου κάποτε έβλεπα τα δικά σου μάτια
αλλά όλα είναι προτιμότερο να συμβαίνουν σύντομα παρά ποτέ
η ανάγκη μου, μαύρη και σκοτεινή πιτσιλάει τα πρόσωπά τους
και σου λέω ξανά πως εννέα μέρες δεν είναι ποτέ αρκετές
γι’ αυτούς που αγαπάμε
ούτε εννέα μήνες
ούτε εννέα ζωές

Και σου λέω πάλι
εάν εσύ δεν με διδάξεις δεν θα μάθω
σου λέω πάλι υπάρχει πάντα κάτι το τελευταίο
ακόμα και τις τελευταίες φορές
τις τελευταίες φορές που ικετεύεις
τις τελευταίες φορές που αγαπάς
ξέροντας πως να μη ξέρεις να προσποιείσαι
κάτι το τελευταίο ακόμη και την τελευταία φορά που σου λέω
εάν εσύ δεν μ’ αγαπήσεις δε θ’ αγαπηθώ ποτέ
εάν εγώ δεν σ’ αγαπήσω δε θ’ αγαπήσω ποτέ
η ανατάραξη των περασμένων λέξεων κατευθείαν στην καρδιά και πάλι
Αγάπη αγάπη αγάπη σαν γδούπος βαρύς ενός παλιού εμβόλου
χτυπώντας τους αναλλοίωτους σωρούς των λέξεων
κι εγώ τρομοκρατημένος και πάλι
πως ίσως δεν αγαπηθώ
πως ίσως αγαπήσω αλλά όχι εσένα
πως ίσως αγαπηθώ αλλά όχι από εσένα
ξέροντας πως να μη ξέρω να προσποιούμαι
εγώ και όλοι οι άλλοι που θα σε αγαπήσουν
αν σε αγαπήσουν


εκτός κι αν δεν σ’ αγαπήσουν


Σάμιουελ Μπέκετ

("Ποιήματα συνοδευόμενα από σαχλοκουβέντες" , Εκδ. Ερατώ)