Υπάρχει μια λέξη
Που κατοικεί τη ζωή μου
Κάθε πρωί
Όταν ανοίγω το παράθυρο
Φυσάει βροχή
Ό, τι κι αν κάνω
Με ακολουθεί σαν σκιά
Μιλάει τα όνειρά μου
Και ντύνεται άνθρωπος
Δεν υπάρχει τρόπος να της ξεφύγω
Δεν βρίσκω σχέδιο διαφυγής
Κι όλα αυτά
Επειδή γεννήθηκα Φθινόπωρο
Και νιώθω μια θλίψη
Μια άπιαστη έλλειψη που την αγαπώ
Κι έμαθα να ζω μέσα της
Ονομάζεται νόστος
Αλλά έχει κι άλλα ονόματα
Όπως ύπαρξη, χαμένη ιστορία
Κι αν ποτέ την δείτε να έρχεται
Κάν’ τε της
με τα μάτια νόημα
Να καθίσει αναπαυτικά δίπλα σας
Για όλα εκείνα που ήρθαν
Αλλά ποτέ δεν είδατε
Μαρία Χρονιάρη
(Παράλληλα με τον διαγωνισμό για τα βιβλία, διεξήγχθη κι ένας αντίστοιχος με ποιήματα, τα οποία έφεραν ψευδώνυμο για το αδιάβλητο της διαδικασίας. Το ποίημα "ΝΟΣΤΟΣ", πήρε το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε 250 συνυποψήφια ποιήματα, στον "5ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό", στην Κύπρο. Την επιτροπή αξιολόγησης, αποτελούσαν Πανεπιστημιακοί και Ακαδημαϊκοί.)
Δείτε εδώ
http://www.anogi.gr/archives/14232
Δείτε εδώ
http://www.anogi.gr/archives/14232
Και ούτε θα τα δουν... Συγχαρητήρια, Μαρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω αν δεν τα δουν... να τα νιώσουν. Ευχαριστώ πολύ Σταύρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με τον Στάυρο. Το φως για πολλούς είναι δυστυχώς το σκοτάδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πάλι Εύγε σου.!
Αοράτη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ για το πέρασμα από το μπλόγκ μου αφήνοντας την αύρα σου.
Να είσαι καλά για τα όμορφα λόγια σου.
Σε φιλώ!
Πολύ αισθαντικό ποίημα Μαρία μου!! Πικρή σαν αίμα κι απαλή σαν δάκρυ αυτή η λέξη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την διάκριση κοπέλα μου!!
Μόνο τα καλύτερα σου εύχομαι ολόψυχα γιατί το αξίζεις!!
Μου αρέσει πολύ η επιλογή του εξώφυλλου του καινούριου σου βιβλίου!! Με το καλό!
Τα φιλιά μου!!
Μαριλένα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήο νόστος κρύβει μέσα του μυστικά αφανέρωτα που βασανίζουν την ψυχή μας. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου. Κι εμένα μου αρέσει το εξώφυλλο του βιβλίου μου - και είναι ακριβώς όπως το είχα φανταστεί όταν το έγραφα, και όπως και στο πρώτο, είμαι εγώ. Σημαίνουν τα εξώφυλλα για μένα.
Περιμένω να το αγγίξω και να μυρίσω τις σελίδες του με λαχτάρα και αγωνία.
Καλό μεσημέρι!