Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

ΔΙΧΩΣ ΑΝΟΙΞΗ



Αυτή η άνοιξη καθόλου δεν μ' αγγίζει.



6 σχόλια:

  1. Αυτή η άνοιξη είναι τελευταία ιδιαίτερα υπεροπτική και δεν μας καταδέχεται.
    Κάθε χρόνο τα ίδια. Ο χειμώνας εναλλάσσεται με χειμώνα. Φέτος λέω να αλλάξω τακτική. Θα πάω και θα την αγγίξω εγώ. Αν θες μπορείς να έρθεις παρέα...

    Καλή εκπομπή Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαράκι μου, αυτή η άνοιξη είναι από τις πιο άσχημες. Δεν είναι καν καμία εποχή. Άν πας να την αγγίξεις πρόσεχε μην κοπείς. Αν και το ξέρεις, οι γάζες είναι πάντα εδώ.

    Θα είμαι παρέα σου νοερά όπως πάντα.

    Σε ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μήπως επειδή ακριβώς δεν είναι καν εποχή αξίζει να να πάμε να αγγίξουμε την άνοιξη; Εσύ αυτή που έχεις δίπλα σου και γω μια άλλη που έχω επίσης πλάι μου.
    Δεν θα κοπούμε. Μα και αν κοπούμε αξίζει για θα έχουμε ήδη ανθίσει.

    Καλό σου βράδυ Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η άνοιξη είναι αναιδέστατη. Όταν αποφασίζει να έρθει( γιατί στον καθένα παρουσιάζεται διαφορετικά), θα σε ακουμπήσει εκείνη, γλυκιά Μαρία. (Lola R. )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γλάρε μου, πάντα με τον ενθαρρυντικό σου λόγο. Ο χειμώνας πάει κι έρχεται στροβιλίζοντας τα φύλλα του μέσα στα μαλλιά μου, φτιάχνοντας νότες από αγκάθια.

    Μακάρι να παρουσιαστεί και να με ακουμπήσει, θα κρατήσω τα λόγια σου ως τότε μοιραζόμενη μαζί σου το τραγούδι αυτό: http://youtu.be/HIp-zIJpGsM

    Σε ευχαριστώ (Lola R.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαράκι μου, με ακούμπησαν τα λόγια της καρδιάς σου κι αυτό μου φτάνει για να μαζέψω τα αίματα.

    Σε ευχαριστώ γλυκιά μου, εκεί στον Βορρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή