Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Ο ΓΛΑΡΟΣ


Στη Δήμητρα



Υπάρχουν άνθρωποι μέσα σε όλο αυτό το απρόσωπο πλήθος, που παρ' όλο που δεν τους έχεις ποτέ γνωρίσει, οι ψυχές σας αναγνωρίζονται. Χωρίς λόγια πολλά, λόγια περιττά, λόγια για τα λόγια.

Σε ευχαριστώ που αν και γλάρος, είδες εκείνον τον φόβο και με εμψύχωσες στην μπόρα.


Μαρία Χρονιάρη


2 σχόλια:

  1. Όταν οι ψυχές αναγνωρίζονται , δεν έχεις παρά να τις εμπιστευτείς. Και να απλώσεις το μικρό σου φτερό σκέπαστρο στην μπόρα.
    Το μεγαλύτερο καταφύγιο θα παραμένει η ποίηση σου Μαρία. Για όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπημένε μου γλάρε συνέχισε το πέταγμά σου πάνω από τις θάλασσες της γης για να σηκώνω το βλέμμα και να γνωρίζω πως υπάρχεις.

    Σε ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιό σου για τα γραπτά μου. Σε φιλώ θαλασσοπούλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή