Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

ΕΚΑΤΗ








Άρχισε πάλι να σηκώνει σιωπή


Κοιτάζοντας τον καθρέφτη

Βλέπω μια ψευδή αντανάκλαση

Χλωμής πραγματικότητας


Ένα κόκκινο σήμερα που

Ντυμένο σαν λύκος μου γελά μάταια


Ήρθε η ώρα Σαχάρα

Ένα κύκνειο άσμα βροχής


Ένα τέλος προς την πλευρά της Εκάτης

Εκεί που αντέχει η νύχτα να ουρλιάζει στην σκόνη




Μαρία Χρονιάρη


(από το βιβλίο μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου