Ένα
πεζοποίημα του «Γκάμπο» όπως φώναζαν τον διάσημο συγγραφέα, θεωρείται το στερνό
του αντίο προς φίλους και αγαπημένους αφού το έγραψε όταν έμαθε ότι χρειάζεται
να δώσει την έσχατη των μαχών.
Διαβάστε
την αποχαιρετιστήρια επιστολή του:
.....
"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από
κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που
σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα
πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν
λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια,
χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα
ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόνταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα
απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!
Αν ο
Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον
ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν
μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο
ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του
Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη
σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από
τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...
Θεέ μου,
αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω
στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να
πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.
Στους
ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται
όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται!
Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει.
Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.
Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν
στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον
τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο
σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το
αιχμαλωτίζει για πάντα.Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από
ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα
που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν
θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.
Να λες
πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι
σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα
σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της
ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να
βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σού 'δινα ένα φιλί και θα σε
φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά
που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις
ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ'
έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις
ήδη. Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να
κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει
μόνο το σήμερα, θα ΄θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.
Το αύριο
δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η
τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις
άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα
για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και
ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα
αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα
τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη",
"συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα
τα λόγια αγάπης που ξέρεις. Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου
σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε
στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα."
Γκαμπριέλ
Γκαρσία Μάρκες
Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, άφησε την τελευταία του πνοή την Μ. Πέμπτη. Καλό παράδεισο ποιητή.
Κυρία Χρονιάρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκετοί αμφισβητούν ότι το κείμενο είναι του Μαρκές.
Το σημειώνω για την πληροφόρηση των αναγνωστών σας.
Καλό σας βράδυ
Αγαπητέ κύριε, είμαι γνώστης των όσων γράφετε,
ΑπάντησηΔιαγραφήωστόσο ο,τι τίθεται υπό αμφισβήτηση και εξακολουθεί να παραμένει, χωρίς να έχει ποτέ αποδειχτεί το αντίθετο του θέματος που αμφισβητείται, τότε υπάρχει μια πολύ σοβαρή πιθανότητα η αμφισβήτηση να είναι λανθασμένη.
Ας πούμε λοιπόν πως το κείμενό της ανάρτησης θα είναι μια καλή αφορμή για τους αναγνώστες μου, για όποιους επιθυμούν, να "σκάψουν" και να βρουν την αλήθεια.Παρ'όλα αυτά αν εσείς γνωρίζετε κάτι περισσότερα πάνω στο θέμα όπως για παράδειγμα την ακριβή ταυτότητα του ατόμου που το έχει γράψει - κι εδώ μπαίνει το θέμα της αμφισβήτησης - παρακαλώ ενημερώστε εμένα και το αναγνωστικό μου κοινό.
Σας ευχαριστώ για το σχόλιο.
Να σημειώσω απλώς ότι το διαδίκτυο βρίθει ανακριβειών και δεν θεωρείται σε καμία περίπτωση "αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης" των όποιων αναγνωστών. Την στιγμή, μάλιστα, που και τα λεγόμενα "επίσημα" - ακόμα και τα αμιγώς λογοτεχνικά τέτοια- εγκιβωτούν ένα σωρό αμφιλεγόμενες πληροφορίες και "κατασκευασμένα", κατά συνθήκη, στοιχεία. Επομένως η υπερευαισθησία, που εν προκειμένω δείχνει το ως άνω σχόλιο του ανθρώπου χωρίς ιδιότητες, σε τέτοιου είδους "κειμενικές παρεμβάσεις", είναι, νομίζω, υπερβολική και εκ των ων ουκ άνευ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνούσε και ο Μούζιλ μαζί μου γιαυτό.
Την καλημέρα μου.
Σταύρος Σταυρόπουλος
Κύριε Σταυρόπουλε
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα μαζί σας, Το "σχόλιό" μου κατατέθηκε για την ενημέρωση των αναγνωστών της κ. Χρονιάρη.
Αν τώρα συμφωνούσε ο Μούζιλ μαζί σας, θα σας γελάσω,
Καλή σας νύχτα!
Κυρία Χρονιάρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου να ξέρω ποιος έγραψε το κείμενο; Μια κουβέντα είπα.
Εσείς που το παρουσιάσετε δίχως υποσημειώσεις, ξέρετε ότι είναι του Μαρκές;
Καλή σας νύχτα!
Ερώτηση κρίσεως: Αν κάποιος στο blog του προβεί σε μια ανάρτηση χωρίς υποσημειώσεις, ποιά ακριβώς είναι η ποινή που προβλέπεται για την περίσταση; Ισόβια κάθειρξη σε φυλακές υψίστης ασφαλείας; Επτάκις εις θάνατον; Κούρεμα αυγών για όλο τον υπόλοιπο βίο του; Ή, μήπως, αφαίρεση του διπλώματός του στη λογοτεχνία; Κύριοι, ας σοβαρευτούμε λιγάκι. Έτσι λέω εγώ τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν και κάποια blog που δεν είναι πρωινός καφές. Και δεν συχνάζουν άνθρωποι χωρίς ιδιότητες. Το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς.
Μετά τιμής
Σταύρος Σταυρόπουλος
(με όλες τις ιδιότητες που λένε οι δυο λέξεις)
Αγαπητή κ. Χρονιάρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήμιλώντας ως μια απλή αναγνώστρια του blog σας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ανάρτηση του εξαιρετικού αυτού κειμένου, που σου δίνει τη δυνατότητα να δεις τη ζωή όπως πιθανώς δε την βλέπουμε οι περισσότεροι εξ ημών. Ποσώς μ' ενδιαφέρει αν το κείμενο αυτό ανήκει στον Μάρκες ή σε κάποιον άλλον. Υποψιάζομαι (για να μην πω, είμαι σίγουρη) ότι την ίδια γνώμη έχουν οι περισσότεροι εκ των αναγνωστών σας...
Αγαπητέ κ. Σταυρόπουλε,
υποκλίνομαι στο ήθος, στη σοβαρότητα και στην ευρύτητα του πνεύματός σας.
Αυτό μόνο.
Για τους υπόλοιπους ανθρώπους με ή χωρίς ιδιότητες δεν έχω τίποτε να πω.
Με εκτίμηση,
Ιωάννα Γούλα
Κύριε Σταυρόπουλε
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος σας είπε ότι είμαι εισαγγελέας; Ξενοδοχουπάλληλος είμαι και τις πρωινές και βραδινές ώρες εργάζομαι. Μας έχουν μπλοκάρει τα μπλογκ, μην σας τα λέω, τι τραβάω.
Συνεπώς ο πρωινός μου καφές πίνεται στο γραφείο άνευ μπλογκοσερφαρίσματος(!).
Υ.Γ Γιατί απαντάτε εσείς, αντί της κυρίας Χρονιάρη; Είστε, μήπως, ο ετερώνυμός της;
Κυρία Γούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσέξτε μην σας πιάσει η μέση από το βάθος της υπόκλισης!
Μικρός ήμουν ερωτευμένος με τον Πεσσόα. Το ξεπέρασα γρήγορα, αλλά φαίνεται το κατάλοιπο του ετερώνυμου έμεινε αξερίζωτο. Σας γράφω, γιατί είπα να συμβάλλω κι εγώ λίγο στον καφέ σας. Υπάρχει, δυστυχώς, πολλή μοναξιά, τριγύρω. Πολλή κακεντρέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πολλή ιδιοτέλεια, ιδίως, όταν έχουμε απωλέσει όλες μας τις ιδιότητες και έχουμε μείνει με έναν εαυτό που δεν ξέρουμε τι να τον κάνουμε.
Καλό καφέ.
Ο ετερώνυμός της (ή μου - το ίδιο κάνει)
Κύριε Σταυρόπουλε
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί επιμένετε στον καφέ; Vodka Tonic πίνω και ακούω Brad Mehldau & Mark Guiliana και σας αφιερώνω την υπέροχη μουσική τους.
https://www.youtube.com/watch?v=cnH27mxW0KM
Καλό σας βράδυ!
κ. Άνθρωπε χωρίς ιδιότητες,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα θέλατε να μας αποκαλύψετε και κάποια άλλη ιδιότητά σας, εκτός αυτής του ξενοδοχουπάλληλου, γιατί δεν βρίσκω καθόλου έντιμο το γεγονός να τυγχάνω σχολιάσμου από κάποιον που αρέσκεται να κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του;
Προφανώς δεν έχετε καμία σχέση με την ποίηση (ακόμη κι αν θα θέλατε) γιατί οι ποιητές έχουν τουλάχιστον το σθένος να ξεγυμνώνουν τη ψυχή τους δημοσίως, όπως κάνει για παράδειγμα η κα Χρονιάρη και ο κος Σταυρόπουλος... Συνεπώς ποιος ο λόγος να βρίσκεστε σ' αυτό το blog δεν μπορώ να αντιληφθώ.
Παρεπιπτόντως, κόψτε καλύτερα τους καφέδες. Όπως φαίνεται δεν τους αντέχουν τα νεύρα σας.
Καλό σας ξημέρωμα
(και πάω να ξαπλώσω κι εγώ γιατί έχω κι αυτό το πρόβλημα με τη μέση μου)
Ο Charles Bukowski έχει γράψει (κι αυτό είναι ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο...) ότι, το πρόβλημα με τον κόσμο είναι ότι οι έξυπνοι άνθρωποι είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ενω οι ηλίθιοι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο νοών... νοείτω.
Κυρία Goula μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το έχει γράψει ο Τσαρλς Μπουκόφκι!
-Η μαλακία τυφλώνει, γιε μου!
-Η Ελένη είμαι, μπαμπά!
Και ο νοών...νοείτω.
Αγαπητέ μου ξενοδοχουπάλληλε, θα σας μαλώσω. Πώς μιλάτε έτσι σε μια κυρία; Καλά δεν σας δίδαξε τίποτε το θλιβερά επικαιροποιημένο κλεξιτυπικό"σκάνδαλο" του Χάρη και των αγοραφοβικών ποιητών, ένθεν κι εκείθεν, με το οποίο ασχολείται η μισή Ελλάδα του πολιτισμού; (η άλλη μισή πίνει καφέ στο Φίλιον, χαζεύοντας γυναικείες γάμπες). Παρατηρώ ότι στο γοητευτικό σας ενσταντανέ φοράτε γυαλιά... Μήπως; Λέω, μήπως; Λέτε το διδακτικόν σόφισμα που παραθέτετε για την κυρία Γούλα (και όχι Goula) να μην είναι τόσο ανοίκειο όσο φαίνεται; Βλέπετε; Με κάνετε κι εμένα τώρα να γίνομαι κακός και να συμπεριφέρομαι σαν να βρίσκομαι στο poiein.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣταματήστε, παρακαλώ, τον διάλογο με τους αναγνώστες της κυρίας Χρονιάρη, γιατί ως τυφλός δεν μπορείτε να δείτε πόσο κακός μπορεί να γίνω. Εγώ όμως σας βλέπω: Γιατί όταν έπρεπε, όποτε έπρεπε, αν έπρεπε, εκδήλωνα πάντα εκείνη την φυσική απέχθεια που με διακατείχε προς τις χειρωνακτικές (εφηβικές - αλλά, φευ, όχι μόνον) εργασίες των "ανδρών", καταλαβαίνετε... Γι αυτό κι έχω διατηρήσει τα ματάκια μου ακόμη. Είναι η τελευταία φορά που μιλώ, προσέξτε με, και μιας και είναι έτσι, θα σας χαρίσω - έτσι για το κατευόδιο - μερικά στιχάκια, ποιού λέτε; Ναι, καλά το καταλάβατε, του γέρο Μπουκ:
"Και αφού κάπνισα το τελευταίο Pall Mall / απ' το τελευταίο πακέτο / το πέταξα / κι ύστερα / δεν είχε μείνει πια τίποτε απ' αυτόν / έφυγε / για πάντα."
(Η λάμψη της αστραπής πίσω απ' το βουνό, ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΘΟ ΤΩΝ ΑΧΡΗΣΤΩΝ, μτφ. Σώτη Τριανταφύλλου, εκδ. Ηλέκτρα 2005).
Καληνύχτα σας.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου Ποιητά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προστακτική σας αναφώνηση "Σταματήστε, παρακαλώ(sic), τον διάλογο με τους αναγνώστες τη κυρίας Χρονιάρη", πέρα από τη δημοκρατικότητα που περιέχει, τι διάολο, τόσα χρόνια αρθρογράφος αριστερών εντύπων, επιβάλλει την διακοπή του "διαλόγου" μας.
Αλλά γιατί τόσο μένος κατά τον τυφλών; Σαν Ποιητής δεν γνωρίζετε ότι ο Λειβαδίτης έγραψε μια υπέροχη συλλογή ποιημάτων "Ο τυφλός με το λύχνο" η ο Sabato στήριξε το αριστούργημά του "Περί ηρώων και τάφων" στην κάστα των τυφλών;
Καληνύχτα σας!
Την καλησπέρα μου στα όνειρά σας!
Υ.Γ Σας μεταφέρω την πρότασή μου από την προηγούμενη ανάρτηση, μήπως και δεν την "είδατε"
"Η ταινία είναι καταπληκτική. Σπουδαίος σκηνοθέτης ο Ki-duk Kim!
Σας υπενθυμίζω ότι η τελευταία του; "Moebius", που προκάλεσε τόσο μεγάλο σκάνδαλο κυκλοφορεί ελεύθερη και μας καλεί να την απολαύσουμε.
Μια μεγάλη ταινία χωρίς ένα διάλογο!
Καλό σας βράδυ, απολαυστικό!"
Ο μετανοημένος ξενοδοχουπάλληλος(σερβιτόρος) από την εμβρίθεια των επιχειρημάτων
ΠΕΡΙ ΤΥΦΛΟΤΗΤΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ΕΚΕΙΝΗ τη ματιά όλα ήτανε λάθος - κάτι που δεν μπόρεσε ποτέ να δει ο Ρέι Τσαρλς ή ο Μπόρχες· ένα φλογισμένο κερί που πάλιωνε, κατεβαίνοντας αργά τους ενεστώτες του χρόνου. Την άκουσα να πέφτει σα πυροβολισμός και αμέσως μετά να φυσά τον καπνό της κάνης της.
Κάποιος είχε σκοτωθεί και μακάρι να μην ήμουν εγώ.
(ΣΣ, Οι άλλοι που είμαι, εκδ. Μεταίχμιο 2007)
ΥΓ Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο που θα αισθανόμουν μένος απέναντι στην οποιαδήποτε "μειονότητα" ή "κλειστή κοινωνία" ατόμων. Το σχόλιό μου ήταν στο ίδιο ύφος περιπαικτικό όσο ήταν και το δικό σας προς ένα μη ειδικό και ανυποψίαστο αναγνώστη ενός μπλογκ. Και νομίζω ότι το αξίζατε.
Ακόμη, δεν θεωρώ τον εαυτό μου σε καμία περίπτωση ποιητή, επειδή έχω εκδώσει 13 βιβλία. Και 33 να είχα εκδώσει, πάλι δεν θα τον θεωρούσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος, δεν έχω τίποτε εναντίον σας. Έχω με την τακτική να "αρθρογραφείτε" σε μπλογκ ετερωνύμων μου, αφήνοντας σχόλια που μπορεί να προδβάλλουν τους ίδιους και τους αναγνώστες τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤπερθεματίζω και τον Κιμ Κι Ντουκ.
Καλή Κυριακή για όλο τον κόσμο.
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσφώνηση "ποιητά" από σας έχει σαφώς ειρωνική χροιά, ενώ η δική μου "ξενοδοχουπάλληλε", σαφώς καθόλου. Θεωρώ τους σερβιτόρους τιμιότερους και πολυτιμότερους στον αγώνα της ζωής από τους "ποιητές". Είναι ξεκάθαρο αυτό, το ξέρουν όλοι για μένα. Ρωτήστε να μάθετε. Σε ότι αφορά την "δημοκρατικότητα του διαλόγου", και την αρθρογραφία μου σε "αριστερά έντυπα" σας ξαναλέω ότι επιλέξατε λάθος χώρο για συζήτηση. Απλώς.
Για οποιαδήποτε άλλη συνέχεια ή εξηγήσεις στο μέιλ μου: sstavropoulos@yahoo.gr.
ΥΓ. Δεν φταίει σε τίποτε η κυρία Γούλα να βλέπει το όνομά της Goula και την μέση της σπασμένη από τις υποκλίσεις. Δεν είναι ούτε ο Βλαβιανός,ούτε ο Σιώτης, ούτε ο Μαρκόπουλος. Είναι απλώς μια αναγνώστρια.