"Από τότε που σ' έχασα με καταδιώκει η σιωπή.
Οι ήχοι σαλεύουν τις μικρές φτερούγες τους
μια στιγμή, και μετά στο κύμα αφήνονται
της κούρασης που αθόρυβα αιωρείται.
Κι όταν ο κόσμος απ' το δρόμο
με μονότονη οχλοβοή περνά
κι όταν το θέατρο στενάζει και στενάζει
με βαθύ βραχνό αναστεναγμό,
κι όταν ο αέρας αναδεύει το φως
πάνω απ' το μαύρο, βαθύ ποτάμι
κι όταν οι τελευταίοι απόηχοι της νύχτας
κάνουν να αναρριγεί η χαραυγή,
εγώ ακούω τη σιωπή που προσδοκά
τα πάντα να ρουφήξει
μες στην πληρότητά της, αδειάζοντας
τον ήχο των ανθρώπων."
D.H. Lawrence, 1928
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου