Που ξημερώνουν τον
πόνο
Οι άνθρωποι;
Τι είναι αυτό
Που μου ζητούν
Να τους δώσω;
Τι σχήμα έχει
Η θάλασσα μαμά;
Ξέρω
Όπως όλα τα ψέματα
Μου τα ’παν
Γι’ αλήθειες
Σκότωσα όλα
Τα παιχνίδια μου
Για να τα σώσω
Άλλωστε εγώ
Στον πόλεμο
Ήμουν πάντα
Με
τους Ινδιάνους
Μαρία Χρονιάρη
(από το βιβλίο μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)
(από το βιβλίο μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)
Μαμά, υπάρχει "Χώρα των χρωμάτων?"...
ΑπάντησηΔιαγραφή...αθώα απορία του ίδιου, με τη θάλασσα, περίεργου μικρού σου ήρωα...
Οι ερωτήσεις των παιδιών δεν σταματούν να με τροφοδοτούν αλλά και να μου εμφανίζουν όλες τις απαντήσεις. Είναι εκπληκτικός ο κόσμος τους και η αλήθεια τους που εμείς, οι "μεγάλοι" αποκαλούμε φαντασία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαφώς και υπάρχει η χώρα των χρωμάτων. Βρίσκεται ακριβώς εκεί που τελειώνει το σχήμα της θάλασσας. Κι εκεί που αρχίζει.
Πάντα με τους ινδιάνους...εκεί είναι η σοφία της απλής Ζωής...η δικη μας αλήθεια δηλ.
ΑπάντησηΔιαγραφή