Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ



Η αγάπη για τον συνάνθρωπο, πρέπει να περνάει πρώτα από τα μάτια της ψυχής. Εκείνη βλέπει σωστά. Αυτή η πρωτόγονη μορφή όρασης, μας βοηθάει να αναγνωρίζουμε τον κόσμο. Και να τον προσφέρουμε. 

Μαρία Χρονιάρη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου