Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΜΑΖΙ



Δεν υπάρχει κανείς που είναι περισσότερο ή λιγότερο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, περισσότερο ή λιγότερο ΙΣΟΣ από μας. Οι άνθρωποι που πάσχουν από οποιασδήποτε μορφής ασθένεια, το μόνο που έχουν ανάγκη είναι αγάπη και συμπαράσταση. Αγάπη ψυχής όμως και όχι από υποχρέωση. Τα κομμάτια που ενώνουν το παζλ μας, το παζλ της ζωής μας είναι μόνο εκείνοι που στα δύσκολα θα αντέξουν κάθε παρεκτροπή μας, κάθε περίεργη ή μή αναμενόμενη εξέλιξη, θα μας πιάσουν το χέρι και θα πουν: "Είμαι εδώ και μη φοβάσαι." Ίσως είναι λίγοι, ίσως είναι ένας. Όμως κι αυτός ο ένας αν είναι αληθινός κάνει για πολλούς - για πολλά κομμάτια.

Μαρία Χρονιάρη



Η ιστορία

Μια παρέα, μια καφετέρια, μια φλυτζάνια, χίλια κομμάτια.. Η ταινία αποτελεί ένα στιγμιότυπο από την καθημερινότητα του Βασίλη, ενός φοιτητή που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού και παλεύει με τις φοβίες και τις εμμονές του. Παλεύει,να σταθεί σε μια κοινωνία που δεν χαρίζεται στην διαφορετικότητα. Δίπλα του, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο, οι φίλοι του. Τα υπόλοιπα κομμάτια του πάζλ.

Η ταινία, αποτελεί πτυχιακή εργασία της Μαίρης Καριωτάκη (ΣΤΕΦ ΤΕΙ Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Υπολογιστών)





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου