Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

ΑΥΡΙΟ




Μετά

από τόσους γκρεμούς

έμαθα φαίνεται

να μετράω καλύτερα

το τώρα

Το πρόβλημα

με τα λάθη μου

είναι

πως ήταν όλα

σωστά


Μαρία Χρονιάρη



από την ποιητική συλλογή μου που κυκλοφορεί "Η σκιά μου κι εγώ", εκδ. Απόπειρα 2014

4 σχόλια:

  1. Κι έπειτα μέτρησα πάλι για να δω
    αν είν’ τα λάθη μου εδώ
    και δεν έλειπε κανένα...

    Φιλί αλάνθαστο σου συνάπτω εδώ.!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αοράτη μου,

    ναι όλα εδώ είναι. Αλλάζουν σειρά και παίζουν με τα νούμερα μήπως με μπερδέψουν όμως είναι τελικά όλα στη θέση τους.

    Φιλί αλάνθαστο κι από εδώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή