Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.
(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")
Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015
ΑΥΡΙΟ
Μετά
από
τόσους γκρεμούς
έμαθα
φαίνεται
να
μετράω καλύτερα
το τώρα
Το
πρόβλημα
με τα
λάθη μου
είναι
πως ήταν
όλα
σωστά
Μαρία
Χρονιάρη
από την ποιητική συλλογή μου που κυκλοφορεί "Η σκιά μου κι
εγώ", εκδ. Απόπειρα 2014
! ! !
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμυ μου...
ΔιαγραφήΚι έπειτα μέτρησα πάλι για να δω
ΑπάντησηΔιαγραφήαν είν’ τα λάθη μου εδώ
και δεν έλειπε κανένα...
Φιλί αλάνθαστο σου συνάπτω εδώ.!!
Αοράτη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήναι όλα εδώ είναι. Αλλάζουν σειρά και παίζουν με τα νούμερα μήπως με μπερδέψουν όμως είναι τελικά όλα στη θέση τους.
Φιλί αλάνθαστο κι από εδώ!