Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΜΕΝΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΟΙ



ΕΚΕΙΝΗ: "Το ξέρεις ότι υπάρχει ένα διαμάντι εκεί πάνω, σε μέγεθος πλανήτη; Είναι ένας λευκός νάνος, η συμπιεσμένη καρδιά ενός άστρου. Είναι ένα αστραφτερό διαμάντι που εκπέμπει τη μουσική ενός γιγάντιου γκονγκ."

ΕΚΕΙΝΟΣ: "Ένα διαμάντι... Που εκπέμπει τη μουσική ενός γιγάντιου γκονγκ... Που είναι;"

ΕΚΕΙΝΗ: "Είναι μόλις 50 έτη φωτός μακριά, στον Αστερισμό του Κενταύρου".

ΕΚΕΙΝΟΣ: "Αναρωτιέμαι πως ακούγεται."




(Από την ταινία του Τζιμ Τζάρμους: "Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί".)



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου