Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

7 μέτρα


Να ζεις μέσα σε επτά μέτρα σκέψης

Να κρατάς τη φωτιά της πληγής

Αναμμένη στα χέρια σου

Για να μην ξεχνάς

Την ηχώ απ’ τα ψέματα

Κι αν κάτι περισσέψει

Στο μέτρημα

Κόψε τη νύχτα

Και κάν’ τη βροχή



Μαρία Χρονιάρη



Από την νέα μου ποιητική συλλογή που κυκλοφορεί "Η σκιά μου κι εγώ", εκδ. Απόπειρα 2014






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου