Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

ΞΥΠΝΑ!


Όσο κι αν νομίζεις πως ζεις την στιγμή, η στιγμή έφυγε, πάει. Κλάσματα δευτερολέπτου διαρκεί το παρόν κι όλα χωρίς να το καταλάβεις έγιναν πριν, χθες. Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να μπορείς να ζεις την ζωή σου δίχως να σπαταλάς τίποτα και χωρίς να έχεις τίποτα ως δεδομένο.

Ξέρω μόνο πως θα ήθελα να μπορούσα να το πράττω. Διαρκώς. Γιατί ζωή είναι η αλήθεια που αφήνουμε να γλιστρίσει απ' τα ακροδάχτυλα πιστεύοντας πως ακόμη αργεί να έρθει η πραγματική αλήθεια. 

Και να ένα βίντεο που θα πρέπει να μας παραδειγματίσει για το πώς να ζούμε. Ή τουλάχιστον πώς να προσπαθούμε να ζούμε.

Μαρία Χρονιάρη



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου