Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Πέμπτη 6 Ιουλίου 2023

Corpus

 


 

Διεκδικούσα να μάθω

μέσα σε όλα όσα έγιναν

τι σημαίνει να πυρώνεις

τις στάχτες σου

να ξεστρατίζει ο φόβος

 

Μα τίποτα ως τώρα ικανό δεν στάθηκε

να αναγνωρίζει το τραύμα

 

Έτσι κι εγώ

βάζω φωτιά στις ευχές μου

για να σωθούν απ΄ τη ματαίωση

από τη λάθος μετάφραση

της συνείδησής μου

 

Μια γρατζουνιά άφησα μόνο ανέπαφη

για να ελπίζει στη σωτηρία

Έτσι κι αλλιώς ο πόνος

 

είναι πάντα θέμα χρόνου στιγμής

 

 *Σώμα

 Μ. Χρονιάρη, από την ποιητική συλλογή "Μετά από αυτό που προηγήθηκε", Εκδ. Σοκόλη 2020. Φωτογραφία Εξωφύλλου: Χάρης Τσιλόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου