Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

ΑΛΛΟΣ ΚΑΝΕΙΣ



Μακριά απ' τις πόλεις τους που κλαίνε τις νύχτες.
Μακριά απ' τα φώτα τους που τρομάζουν σιωπή.
Μακριά από βλέμματα που δεν λιώνουν τον πόνο.

Μακριά από τ' αύριο που δεν ξέρουν να ζήσουν.
Μακριά από όνειρα που δεν ξέρουν να δουν.
Μακριά απ' τον θάνατο που γεννά η ζωή τους.

Σ' εκείνο το μέρος όπου άλλος κανείς.

Άλλος κανείς παρ' εγώ κι εσύ.



Μ. Χρονιάρη

(Από το νέο βιβλίο που ετοιμάζεται)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου