Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

ΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ



Είμαστε κι εμείς που αγαπάμε την θλίψη μας και μέσα στα σκοτάδια έχουμε μάθει να τα πηγαίνουμε καλά με τον εαυτό μας. Εκεί που οι άλλοι βλέπουν νύχτα, μερικοί βλέπουμε ένα απίστευτο φάσμα χρωμάτων.

Γιατί το μαύρο έχει μια λάμψη που τυφλώνει. 

Μαρία Χρονιάρη


1 σχόλιο:

  1. Αυτή είναι η δύναμή σου. Να δημιουργείς εκρήξεις φωτός από το σκοτάδι. Για αυτό ανέφερα σαν αντιστάθμισμα την αναγνώριση: για να μην αλλάξεις. Περιττό σχόλιο φυσικά. Ξέρεις τι κάνεις δεν περιμένεις να σε παροτρύνουν οι άλλοι. Ίσως κάποτε να συζητήσουμε αυτά τα πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή