Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ




Σαράντα χρόνια
κι ακόμα να μάθω να βλέπω.
Άλογο είναι αυτό;
Άνθρωπος που βελάζει;

Για να μετράει την επιληψία του 
μ' έκλεισε ο Θεός σ΄ένα σμαράγδι;
Στα μάτια μου τι βλέπει; Τα ζάρια του;
Με το ρίγος μου κάνει τ' άστρα να ξεχωρίζουν;


Γιώργος Κακουλίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου