ΔΡΟΣΟΥΛΙΤΕΣ

Κανείς μύθος δεν είναι μύθος, αν πρώτα δεν έχει υπάρξει ως πραγματικότητα.

Μαρία Χρονιάρη

ΜΙΑ ΡΕΒΑΝΣ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΗΡΕΣ

Διάλεξες να φύγεις μια μέρα που μάλλον το πάει για βροχή. Για να μπερδευτούν οι σταγόνες με τα δάκρυά μας. Καλό παράδεισο Σάκη.

"Πάντα σου άρεσαν οι μέρες με βροχή

Κι ονειρευόσουνα να πάμε στο Λονδίνο

Και σε θυμάμαι πάντα τέτοια εποχή

Κι απ' την κορνίζα μου γελάς στο κομοδίνο

Τώρα μεγάλωσες δεν είσαι πια παιδί

Τον εαυτό σου δε μπορείς να κοροϊδέψεις

Μα είμαι σίγουρος τις μέρες με βροχή

Πως πάντα σκέφτεσαι μακριά να ταξιδέψεις

Μπορεί μια μέρα βροχερή

Να είναι μέρα τυχερή

Μπορεί η βροχή όλα τα δάκρυα να ξεπλύνει

Μπορεί μια μέρα βροχερή

Να είναι μέρα τυχερή

Κι ό,τι σου παίρνει πάλι πίσω σου το δίνει

Ό,τι αγάπησες σε πόνεσε πολύ

Κι εσύ το πόνεσες μετά με τη σειρά σου

Και τώρα ξέρεις όταν έρχεται βροχή

Πως δε πετάς αν είν' βρεγμένα τα φτερά σου

Μπορεί μια μέρα βροχερή

Να είναι μέρα τυχερή

Μπορεί η βροχή όλα τα δάκρυα να ξεπλύνει

Μπορεί μια μέρα βροχερή

Να είναι μέρα τυχερή

Κι ό,τι σου παίρνει πάλι πίσω σου το δίνει"

ΝΑ ΚΟΒΕΙΣ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΣΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ

 Οδός Σταδίου. Τελευταίος σταθμός. Ασπρόμαυρος. Μιας ερωτικής πολιτείας ανέκδοτα σταυρωμένης. Καβαλέτο κι ένας ακρωτηριασμένος πίνακας. Τι απάντηση να δώσει κανείς στον έρωτα όταν αφαιρετικά τον κάνεις ρήμα;

Δύο. Διό. Να ζει μαζί με την Περσεφόνη. Στο νεκρομαντείο της Πρέβεζας, στα μυστήρια μιας πόλης στερητικής. Με την κατάληξη ενός βουνού που παραδίδει εντολές. Τον κοιτά κάνοντας ανάτρηση. Δάχτυλα κίτρινα, τσιγάρα πολλά, ησυχία.

Ένα φάντασμα χορεύει δίπλα σ' έναν τοίχο στα Εξάρχεια και χάνεται λαθραία μέσα σ' ένα ταξί. Η τιμή έληξε. Μια ημερομηνία και στην είσοδο ένα ασθενοφόρο. Να κόβεις τις φλέβες σου οριζόντια. Ποτέ κάθετα.

Μαζί ποτέ.


Μαρία Χρονιάρη

Η ΓΥΜΝΗ ΨΥΧΗ ΣΟΥ

"Το γυμνό σώμα σου θα πρέπει να ανήκει σε αυτόν που ερωτεύεται τη γυμνή ψυχή σου." 

Τσάρλι Τσάπλιν

THE CRYSTAL SHIP

Before you slip into unconsciousness

I'd like to have another kiss

Another flashing chance at bliss

Another kiss, another kiss

The days are bright and filled with pain

Enclose me in your gentle rain

The time you ran was too insane

We'll meet again, we'll meet again

Oh tell me where your freedom lies

The streets are fields that never die

Deliver me from reasons why

You'd rather cry, I'd rather fly

The crystal ship is being filled

A thousand girls, a thousand thrills

A million ways to spend your time

When we get back, I'll drop a line

WOLF SONG

Εγώ είμαι λύκος και ξέρω, άνθρωπε, να σπάω τη σιωπή σου με το ουρλιαχτό μου.

I hear your voice on the wind

And I hear you call out my name

"Listen, my child," you say to me

"I am the voice of your history

Be not afraid, come follow me

Answer my call, and I'll set you free"

I am the voice in the wind and the pouring rain

I am the voice of your hunger and pain

I am the voice that always is calling you

I am the voice, I will remain

I am the voice in the fields when the summer's gone

The dance of the leaves when the autumn winds blow

Never do I sleep thoughout all the cold winter long

I am the force that in springtime will grow

I am the voice of the past that will always be

Filled with my sorrow and blood in my fields

I am the voice of the future, bring me your peace

Bring me your peace, and my wounds, they will heal

I am the voice in the wind and the pouring rain

I am the voice of your hunger and pain

I am the voice that always is calling you

I am the voice

I am the voice of the past that will always be

I am the voice of your hunger and pain

I am the voice of the future

I am the voice, I am the voice

I am the voice, I am the voice

ΑΛΕΚΤΑ

Τις κρύες ώρες της νύχτας

Προσπαθώ να κεντήσω

Κάτι άπνοα όνειρα

Προσπαθώ να θυμηθώ

Πως ακριβώς μοιάζουν

Τα χρώματα

Καμία στιγμή

Δεν πονάει πιο πολύ

Εκτός από εκείνη

Που ξέρεις

Πως τώρα πια πάει

Έχασες

Καμία νίκη

Δεν είναι αρκετή

Να σου δώσει πίσω

Μια ζωή

Που ξεθώριασε άδικα

Σαν φωνή

Που ποτέ δεν βρήκε ηχώ

Σαν ρωγμή

Που όποτε βρέχει

Σταγονίζει

Το δέρμα σου με οξύ

Σαν πάντα

Που ευθύς σαν το ένιωσες

Έγινε πριν

Και κανείς

Δεν πρόλαβε να το σώσει

Μαρία Χρονιάρη

(από το βιβλίο μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)