ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΖΩΕΣ

Ένωσες την αρχή με το τέλος σε μια ακροστιχίδα σιωπής. Όλα τα άλλα έμειναν σε εκκρεμότητα. Κι η αγκαλιά μου γέμισε παγωμένα καλώδια.

"Η ζωή που γεννά ζωές και αλλάζουν, ως ολοκληρωτικός μύθος που καταρρέει πάνω στα πετρώματα της γλώσσας για να ξαναγεννηθεί, είναι το modus vivendi αυτής της πρώτης συλλογής ποιημάτων της Μαρίας Χρονιάρη.

Η πεζολογική φόρμα που διακρίνει την ποίηση της ισορροπεί στο σημείο που η γλώσσα συναντά την ουσιωδέστερη έκφρασή της στο καθημερινό.

Πότε με την δύναμη της αποφθεγματικής φράσης, πότε με το θραύσμα της πρώτης εικόνας, πότε με το μικρό δικαίωμα στην ρήξη του πυρήνα της μορφής, δημιουργεί ένα παλίμψηστο σημείων, ένα φασματοσκόπιο, όπου βασιλεύει ο λόγος.

Λόγος που απομονώνει τα στιγμιότυπα, απελευθερώνοντας τα από τα δεσμά της σημασίας τους. Λόγος κεκαλυμμένος ερωτικά, που αρνείται την ειδολογική σύμβαση και καταφάσκει αδιαφιλονίκητα στη ζωή."

(από το δελτίο τύπου του βιβλίου)

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

Η Μ. Χ. κρατά σημειώσεις στα περιθώρια της μέρας και της νύχτας και διαπράττει μικρά ποιήματα, τα οποία είναι σαν βιαστικές, αμελώς κρυπτογραφημένες, εγγραφές των συμβάντων που έχουν πέσει στην αντίληψή της- αλλά και των μη συμβάντων, αυτών που πέφτουν στιγμιαία, σαν αιφνίδιος ίσκιος, σαν αόριστη όχληση στο ασυνείδητο, καθώς διαπερνούν  το προστατευτικό δίχτυ της καθημερινότητας και εξαερώνονται στο ανυπόστατο.

-Παυλίνα Παμπούδη, από την ομιλία της στο Floral, 4 Απριλίου 2011

Τα τοπία της Μαρίας Χρονιάρη συσπειρώνουν γύρω τους την διακύμανση μιας ταχυπαλμίας της μνήμης που πάλλεται προς το αναπόδραστο της ύπαρξης. Κυρίως, όμως, είναι ανοιχτά στην αγάπη, με τον τρόπο και το μέτρο που η σημερινή κοινωνική συνθήκη αρνείται να ενστερνιστεί. Το «Εκεί που αλλάζω ζωές» αναζητά, μέσω του αρθρωμένου λόγου του, τις αθέατες ρίζες αυτής της έννοιας, αναδιατυπώνοντας τα ερωτήματα που εξαιρούν την λαθροχειρία της σημερινής της ετυμολογίας.
Ο τρόπος που το κάνει, αναθρώσκει μια αλχημεία φρεσκάδας. Η ένταση και το πεδίο του λόγου παραπέμπουν σε βύθεια εξομολόγηση: μια μικροπερίοδο από διαφάνειες που εμφανίζονται η μία κατόπιν της άλλης και φτάνουν να κορυφώσουν το όποιο νόημα, σχεδόν καρφιτσώνοντάς το εν είδει σημαίας.
Αυτή η ένσαρκη στολή των λέξεων συγκροτεί τελικά το ποίημα, ως υποκείμενο της στιγμής, ως κοινωνία έλξης, αλλά και ως μορφή του άφατου, του αναρίθμητου, του ατελούς.

-Σταύρος Σταυρόπουλος, Η Αυγή της Κυριακής, Αναγνώσεις, 15 Μαίου 2011

Τοπία φύσεως και ψυχής. Λεπτομέρειες που μας διαφεύγουν.

-Γιώργος Χρονάς, Ελευθεροτυπία, Βιβλιοθήκη, 23 Δεκεμβρίου 2010

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η Μαρία Χρονιάρη γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από τα Ανώγεια της Κρήτης. Σπούδασε τηλεόραση, έκανε σεμινάρια σκηνοθεσίας και εργάζεται ως οπερατέρ.

Το Εκεί που αλλάζω ζωές είναι το πρώτο της βιβλίο.