Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

ΛΥΠΗ




Δεν έχω θυμό μέσα μου!

Δεν έχω έχθρα για κανέναν!

Όμως μέσα μου κοιμάται μια λύπη!

Πρόσεχε μην μου την ξυπνάς!

Κι η λύπη όταν την ξυπνάς γίνεται θάνατος!

Μην μου ξυπνάς την λύπη μέσα μου.

Άστην να κοιμηθεί, να γαληνέψει και να ξεχαστεί.

Θα θελα να μπορούσα να θυμώσω και να φωνάξω.

Να ξεσπάσω, να κλάψω, να εκδικηθώ.

Μόνο που τίποτα από αυτά δεν θέλω να κάνω.

Το μόνο που θέλω είναι να κοιμίσω την λύπη μου.

Να την κοιμίσω και να την ξεχάσω.

Όπως κάνω ότι ξεχνώ τόσα πράγματα.

Κι ας μην τα ξεχνώ.


Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

4 σχόλια:

  1. Αναφέροντας τη λύπη λοιπόν, ίσως μόνο τα φαντάσματά μας να μπορέσουν να την νανουρίσουν απ΄ την αγρύπνια της, καθώς συνηθίζει πάντα να ξαγρυπνά ~ πολλές φορές από εμάς τους ίδιους που την παρωθούμε άθελα μας ενίοτε.

    Ἄραγε είναι εφικτό να παριστάνουμε πως την ξεχνούμε όταν αυτή μας κεντρίζει διαρκώς?

    Να μου είσαι καλά Μαρία ~ Φιλώ σε.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αοράτη μου

    όταν βαδίζεις χέρι - χέρι με την λύπη, όταν είναι δεύτερη φύση σου για κάποιους λόγους ίσως μερικές φορές κι ανεξήγητους στα μάτια των ανθρώπων ,ναι μόνο τα φαντάσματά μας μπορούν να την νανουρίσουν.

    Θέλει θάρρος ψυχής και πονά αφόρητα να κάνεις πως την ξεχνάς. Γι αυτό όταν ξυπνά, αγκάλιασέ την για να μην κρυώνει. Έτσι κι αλλιώς, όλα μια κεκαλυμμένη λύπη είναι, μια μάσκα που ο καθένας την προσαρμόζει αναλόγως...

    Μου έλειψες, να περνάς.

    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα Μαρία μου. Είναι φορές που συμφωνώ, να κοιμάται, να γίνεται όνειρο ή εφιάλτης. Κι άλλες φορές που την θέλω ξάγρυπνη να με κρατά σε εγρήγορση, να προσέχω να μην τη χάσω για να μην χαθώ.
    Ωραία η επιλογή σου!!
    Σε φιλώ!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα Μαριαλένα μου,

    η λύπη δεν είναι απαραίτητα ένα αρνητικό συναίσθημα, γιατί την χρειαζόμαστε αρκετές φορές για να μας βγάλει στο φως.

    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή