Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

ΗΣΥΧΙΑ




Σε παρακαλώ βγάλε το καλώδιο απ' την πρίζα. Τώρα πια όλα είναι ήσυχα. Όλος ο κόσμος πρόλαβε και χώρεσε. Καμία θλίψη. Τίποτα δεν πονά. Έμαθα να με περικλείω  σε δύο πράσινα μάτια. Σβήσε και το φως. Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν θα καταλάβει.

Καληνύχτα


Μαρία Χρονιάρη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου