Να
έρχεσαι
Έχουν
παγώσει μέσα μου
Οι ώρες
κι οι μέρες
Στάζουν
πάνω μου
Σαν
όξινη βροχή
Να
έρχεσαι
Τα χέρια
που θυμάσαι
Γίναν
κλαδιά για πέτρινα κοράκια
Κι έτσι
κανένας δεν φωνάζει
«Ποτέ πια»
Να
έρχεσαι
Γιατί το
σώμα αυτό που κουβαλώ
Έχει
γεμίσει με άρρωστα μπαλώματα
Κι εγώ
δεν ξέρω
Πως
γιατρεύουνε τη σήψη
Να
έρθεις
Γιατί
κανείς δεν ξέρει πιο καλά
Πως ν’
αγκαλιάσει την αγάπη
Όταν
κρυώνει
Μαρία Χρονιάρη
(από το βιβλίο μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)
(από το βιβλίο μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)
Ωραίο ποίημα Μαρία. Με το καλό το βιβλίο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη κρυώνεις.
Ευχαριστώ πολύ Σταύρο. Εσύ γνωρίζεις πόσο το αγαπάω αυτό το βιβλίο, πώς το έγραφα και πόσο πολύ το θέλω στα χέρια μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς τότε θα κρυώνω. Ίσως και μετά.
Να είσαι καλά.