Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΖΩΕΣ 14




Οι σκέψεις μου - χαλασμένες τέμπερες - αποτυπώνουν τα ίχνη μιας αόρατης σκιάς. Που σου μοιάζει.

 (Μαρία Χρονιάρη, "Εκεί που αλλάζω ζωές", Εκδόσεις Απόπειρα 2010)
στις
Ετικέτες

4 σχόλια:

  1. AERIKO10 Οκτωβρίου 2012 στις 3:15 π.μ.

    Οι λέξεις σου κοντρα στη μαυριλα που μας περιβάλλει ...ανασυνθέτουν απλα εκει στα μυχια της ψυχης τα μεγαλυτερα μπορω μου.

    Σε Θερμοκαλημεριζω και σε Φιλώ.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ10 Οκτωβρίου 2012 στις 3:59 π.μ.

    Αερικό, οι λέξεις μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτό που η ψυχή μου βλέπει.

    Σε ευχαριστώ πολύ. Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Side2111 Οκτωβρίου 2012 στις 6:33 π.μ.

    Οι σκέψεις σου πολύχρωμες ζωγραφιές
    σ' έναν ασπρόμαυρο ψεύτη κόσμο ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ14 Οκτωβρίου 2012 στις 12:08 μ.μ.

    SIDE 21, σε ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)