Mε τον απόντα συνομιλώ διαρκώς για την απουσία του, κατάσταση μάλλον παράξενη. Ο άλλος είναι απών και συγχρόνως παρών. Από αυτή τη μοναδική διαστρέβλωση, γεννιέται ένα είδος αβάσταχτης παρουσίας. Βρίσκομαι παγιδευμένος ανάμεσα σε δυο χρόνους, το διάστημα πού λείπεις, πράγμα για το οποίο υποφέρω και εκείνο πού είσαι εδώ, αφού απευθύνομαι σε σένα.
Ξέρω λοιπόν τι είναι ο ενεστώτας. Ένας δύσκολος χρόνος. Ένα κομμάτι καθαρής αγωνίας.
Ρολάν Μπαρτ, 1977
Μπηκα και χτες και διαβασα αυτο το αποσπασμα, και το ξαναδιαβαζω τωρα - ειναι που ζω μες την απουσια μαλλον και με εκφραζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου ευχομαι ενα πανεμορφο Μαη.
Καλό μήνα αόρατη.
ΑπάντησηΔιαγραφή