Η επιθυμία έχει σώμα, φωνή και
όνομα. Μάτια
κόκκινα απ’ την αϋπνία και χείλη δαγκωμένα απ’ τη φωτιά. Τις νύχτες κάνει τα
σεντόνια να ιδρώνουν και το πρωί σκίζει τα αποτυπώματα που έμειναν καρφωμένα. Η
επιθυμία είναι λέξεις και άρωμα. Είναι μάτια που σε θερίζουν και χέρια που σε
κρατούν. Έχει νύχια που ξεσκίζουν τη σάρκα σου κι ύστερα την φτύνει για να την
γεννήσει ξανά.
Είναι
νερό που σε πνίγει και χάνεσαι, μόνο για να σε σώσει. Ξεγυμνώνει τα λάθη σου
και σε αφήνει εκτεθειμένο στο φως. Η επιθυμία είναι αίμα και σίδερο. Κάνει τις
φλέβες σου να λυγίζουν και ρουφάει το οξυγόνο σου για να σε δει να πονάς. Κρατάει
τσίλιες την άνοιξη και τον χειμώνα πέφτει και καίγεται, φτάνει να της μιλήσεις.
Σε
γκρεμούς γκρεμίζεται να σπαρταράει το κορμί σου και μετά ανασταίνεται, για να
την δεις να πεθαίνει. Σε τυλίγει σαν θάλασσα και σαν έρημος χάνεται, αχανής και
γενναία. Κι όταν δεν την κοιτάς, καταστρώνει το μέλλον σου σε τοπία πνιγμένα.
Σε πετάει ψηλά και σε πιάνει. Σου ορμάει με δύναμη και δαγκώνει με λύσσα.
Σπάει
όλα τα σύνορα, ανατινάζει βουνά, και με οργή πυρώνει το μέσα σου, όταν αρνείσαι
να την αγγίξεις. Σε χλευάζει όταν δεν την δέχεσαι και ξαπλώνει δίπλα σου όταν κλαις
και λυπάσαι. Η επιθυμία είναι όαση και η ειρωνεία της αλήθειας πως εσύ την
ορίζεις. Μανιασμένα μακριά τρέχει όταν την ψάχνεις και επιστρέφει στα γόνατα να
ζητήσει συγγνώμη.
Ξέρει να
γδέρνει τη γλώσσα σου και να τρυπάει την καρδιά σου. Είναι καρφί και σταυρός
και μαρτύριο. Είναι η θέωση και η πληγή της. Γραπώνεται πάνω σου και τα κοντέρ
μηδενίζει. Ο παραβάτης νόμος σου, η φυλακή σου και τα κλειδιά της. Είναι η
γεύση, το φιλί και το όνειρο.
Είναι
μόνο εσύ. Και η αναπνοή μου που κόβεται κάθε που καίω μαζί σου.
Μαρία
Χρονιάρη
Κείμενο από την στήλη μου "Όταν ο λύκος είναι εδώ" στο Πολιτιστικό Magazino Ologramma. Δείτε κι εδώ: https://ologramma.art/thelg-eisi/?fbclid=IwAR0SChtFZw_ZOxPbXmuq3tfG3WQmsn2pqb0bLAoTlk4Q1WnuqWX6354aKPw
