Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.
(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")
Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2017
ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΨΥΧΗΣ
Όσο οι
νύχτες θα ξημερώνουν το μέσα μας φως, τόσο τα τραγούδια θα είναι ο βελούδινος
τόπος της παρουσίας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου