Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Παρασκευή 9 Ιουνίου 2017

STILL, ΘΑ ΠΕΙ ΑΚΟΜΗ


Όταν δύο άνθρωποι που αγαπήθηκαν στο παρελθόν χωρίσουν, δεν σημαίνει πως η αγάπη παύει. Η αγάπη, όταν την έχεις νιώσει, δεν χάνεται. Την κουβαλάς μέσα σου, πάντα. Και μόνο εσύ ξέρεις, αν πονάς, αν δακρύζεις, αν λυπάσαι. Στην ταινία μικρού μήκους που ακολουθεί, παρακολουθούμε πως με ένα τηλεφώνημα, οι αναμνήσεις ενός ζευγαριού που πλέον δεν είναι μαζί,  είναι αρκετές για να τους ενώνουν ακόμη.

Μαρία Χρονιάρη


Still from Dan Woodliff on Vimeo.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου