Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.
(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")
Η ουσία είναι να κρέμεται κάποιος στον πυρήνα του είναι μας, καθώς αυτόματα γίνεται κόσμημα διαχρονικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλώ σε απ' τον δικό μου πυρήνα.
Αγαπημένη μου αοράτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήεκεί στην μακρινή κοντινή μου Ήπειρο που ζεις σου στέλνω τα φιλιά μου.