Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ

Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2014

ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ


Η καταγωγική ρίζα του τρίτου ποιητικού διαβήματος της Μαρίας Χρονιάρη είναι η λύπη. Η αναζήτηση αυτής της λύπης παραπέμπει εξαρχής στα έρμαια υλικά της: Αρχέγονα, γενετικά σώσματα από θριάμβους ήττας, ασυνεχή διαστήματα απουσίας, γραμμικά σχεδιάσματα να φτάσεις ως το κόκκινο της κραυγής.

Κάτω από την σάρκα κάθε ποιήματος αναπνέει το ζώο. Επεξεργάζεται τις δίκαιες λέξεις. Το ποιητικό υποκείμενο ενδεδυμένο με την τρομακτική προβιά του δράκου. Απελευθερώνει όνειρο. Το νήμα που το ενώνει με την πραγματική ύπαρξη μπορεί ανά πάσα στιγμή να κοπεί. Όμως υπάρχει το χρώμα. Και δεν είναι διόλου μετέωρο.


Χρώμα από ένα καθαρό άσπρο. Το άσπρο, το κενό της ζωής.


ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ

http://apopeirates.blogspot.gr/2014/12/blog-post_21.html#more

4 σχόλια:

  1. Να πετάξει. Αλλά στα καθαρά χρώματα.
    Καλοτάξιδο, Μαρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρόνια πολλά Μαρία μου!! Καλά Χριστούγεννα κι από δω!!
    Υγεία, έμπνευση και χαμόγελα μόνο!!
    Καλοτάξιδο να ναι το καινούριο σου βιβλίο!! Εύχομαι να αγαπηθεί όπως του αξίζει!!
    Φιλιά πολλά σου στέλνω!!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλά Χριστούγεννα Μαριλένα μου με υγεία και ψυχή καθαρή.

    Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου! Σε φιλώ πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή