Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

ΕΙΝΑΙ Ν' ΑΠΟΡΕΙΣ


Υπάρχουν τραγούδια, για τα οποία δεν υπάρχει τίποτα που να μπορείς να πεις για να τα προλογίσεις. Απλώς τα ακούς. Και ό, τι νιώθεις, στάζει μέσα σου. Και μένει εκεί. Για να γεμίζει την λίμνη της ψυχής σου.

Μαρία Χρονιάρη



2 σχόλια:

  1. "Απλώς τα ακούς. Και ό, τι νιώθεις, στάζει μέσα σου. Και μένει εκεί."

    Η μαγεία είναι πως κάποια τραγούδια μοιάζουν σαν να είναι η πρώτη φορά, κάθε φορά που τ' ακούς.

    Καλό Φλεβάρη.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή