Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ΑΠΟΨΕ




Δεν ξέρω
Πότε ακριβώς
Γνωριστήκαμε

Δεν ξέρω
Σε ποιο όνειρο
Σκοτώσαμε τις νύχτες

Δεν ξέρω
Αν ποτέ
Ζήσαμε το ψέμα μας
Σε δωμάτια
Με κόκκινο κύμα

Δεν θυμάμαι καν
Ποια στιγμή
Αγαπηθήκαμε

Απόψε όμως
Θα κοιμηθεί


Πάνω στα μαλλιά μου 


Μαρία Χρονιάρη

(από το βιβλίο μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου