Έχω μια χώρα μέσα μου
Τη λένε φωτιά
Το φως της μέρας εκπνέει
Σαν ξεχασμένη αλήθεια
Σαν ρίσκο
Που πρέπει να πάρω
Χρειάζομαι καταιγίδες ηλιαχτίδων
Να μη φοβάμαι
Κάθε που το φεγγάρι
Ξοδεύει το χρώμα του
Μαρία Χρονιάρη
(από το βιβλίο μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)
Να μην φοβάσαι. Ασε το φεγγάρι να κάνει αυτό που καλά γνωρίζει. Να ξοδεύει το χρώμα του. Στα μαλλιά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή(καμιά φορά όμως να αλλάζεις την βαφή - γιατί πιάνει ψαλίδα)
Σταύρο...
ΑπάντησηΔιαγραφή